Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΖΟΛΕΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

O Γιώργος Καζολέας είναι Δικηγόρος στην Κύπρο και στην Ελλάδα, μέλος του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου και του Δικηγορικού Συλλόγου Λευκωσίας καθώς και του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών και Πιστοποιημένος Διαμεσολαβητής, εγγεγραμμένος στο Μητρώο Διαμεσολαβητών του Υπουργείου Δικαιοσύνης & Δημόσιας Τάξης της Κύπρου. Με εμπειρία στη μάχιμη δικηγορία από το 2005, παρέχει  δικαστικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες στους τομείς του Αστικού και Διοικητικού Δικαίου. Ειδικεύεται κυρίως σε υποθέσεις Εμπορικού και Τραπεζικού Δικαίου, Δικαίου Προστασίας των Καταναλωτών, Δικαίου Συμβάσεων, Δικαίου Αναγκαστικής Εκτέλεσης, Δημοσιοϋπαλληλικού, Κοινωνικοασφαλιστικού, Δημόσιους Διαγωνισμούς και Μεταναστευτικού Δικαίου, καθώς επίσης και στο Δίκαιο των Ακινήτων, Δίκαιο Μισθώσεων, Δίκαιο του Διαδικτύου, Δίκαιο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Δίκαιο Σημάτων και Ιατρικό Δίκαιο. Μιλάει άπταιστα Αγγλικά και Γερμανικά. Από το 2005 στην Ελλάδα και από το 2016 και στην Κύπρο ο Γιώργος Καζολέα...

Δικαστική απόφαση για ελαττωματικό αερόσακο: ο προμηθευτής μπορεί να θεωρηθεί ως παραγωγός αν η επωνυμία του συμπίπτει με το σήμα που έχει επιθέσει ο κατασκευαστής στο προϊόν

Ενδιαφέρουσα απόφαση εξέδωσε στις 19.12.2024 το Δικαστήριο της ΕΕ στην υπόθεση C-157/23 (Ford Italia) σχετικά με την ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων. Σύμφωνα με αυτή, ο προμηθευτής μπορεί να θεωρηθεί ως παραγωγός αν η επωνυμία του συμπίπτει με το σήμα που έχει επιθέσει ο κατασκευαστής στο προϊόν.

Προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία του καταναλωτή, η αλληλέγγυα ευθύνη του προμηθευτή και του πραγματικού παραγωγού του ελαττωματικού προϊόντος μπορεί να στοιχειοθετηθεί ακόμη και αν ο προμηθευτής δεν έχει επιθέσει ο ίδιος την επωνυμία, το σήμα ή άλλο διακριτικό σημείο του στο προϊόν. 

Σύμφωνα με την υπόθεση, τον Ιούλιο του 2001, ένας καταναλωτής αγόρασε αυτοκίνητο μάρκας Ford από την αντιπροσωπεία Stracciari, η οποία μεταπωλούσε τη μάρκα αυτή στην Ιταλία. Το όχημα είχε κατασκευαστεί από την Ford Wag, εταιρία εγκατεστημένη στη Γερμανία, και στη συνέχεια παραδόθηκε στην αντιπροσωπεία μέσω της Ford Italia, η οποία διανέμει εντός της Ιταλίας τα οχήματα μάρκας Ford. 

Τον Δεκέμβριο του 2001, ο καταναλωτής υπήρξε θύμα ατυχήματος, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν λειτούργησε ο αερόσακος. Ως εκ τούτου, ο καταναλωτής άσκησε αγωγή κατά της αντιπροσωπείας και κατά της Ford Italia, ζητώντας την αποκατάσταση των ζημιών που υπέστη λόγω του ελαττώματος του οχήματος. Η Ford Italia υποστήριξε ότι δεν είναι υπεύθυνη για το ελάττωμα του αερόσακου, διότι δεν είχε κατασκευάσει το όχημα. 

Το ιταλικό Ακυρωτικό Δικαστήριο διατηρεί αμφιβολίες ως προς την ερμηνεία του ορισμού της έννοιας του «παραγωγού» που περιλαμβάνεται στην οδηγία για την ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων [1] . Ζητεί από το Δικαστήριο να διευκρινίσει αν ο προμηθευτής ελαττωματικού προϊόντος μπορεί να θεωρηθεί «πρόσωπο που εμφανίζεται ως παραγωγός», κατά την έννοια της οδηγίας αυτής, ακόμη και αν δεν έχει επιθέσει υλικώς την επωνυμία του στο προϊόν, αλλά το σήμα το οποίο έχει επιθέσει ο κατασκευαστής στο προϊόν και το οποίο αντιστοιχεί στην επωνυμία του συμπίπτει με διακριτικό στοιχείο της επωνυμίας του προμηθευτή. 

Το Δικαστήριο της ΕΕ επισημαίνει ότι η προβλεπόμενη στην οδηγία έννοια του «προσώπου που εμφανίζεται ως παραγωγός» δεν αφορά μόνον το πρόσωπο το οποίο έχει επιθέσει υλικώς την επωνυμία του στο προϊόν, αλλά πρέπει να περιλαμβάνει και τον προμηθευτή, αν η επωνυμία του ή ένα διακριτικό στοιχείο της αντιστοιχεί στην επωνυμία του κατασκευαστή και στην επωνυμία, το σήμα ή άλλο διακριτικό σημείο το οποίο φέρει το προϊόν. 

Πράγματι, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, ο προμηθευτής εκμεταλλεύεται τη σύμπτωση αυτή για να εμφανιστεί στον καταναλωτή ως υπεύθυνος για την ποιότητα του προϊόντος και να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του καταναλωτή, ως εάν το προϊόν πωλούνταν απευθείας από τον παραγωγό. Αν η δεύτερη αυτή κατηγορία δεν περιλαμβανόταν στην έννοια του «παραγωγού», τούτο θα κατέληγε σε περιορισμό του περιεχομένου της έννοιας αυτής και στην υπονόμευση του σκοπού της οδηγίας, ο οποίος έγκειται στην προστασία του καταναλωτή. 

Το Δικαστήριο προσθέτει ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία του καταναλωτή, ο νομοθέτης της Ένωσης έχει μεριμνήσει ώστε η ευθύνη «κάθε προσώπου που εμφανίζεται ως παραγωγός» να στοιχειοθετείται κατά τον ίδιο τρόπο με την ευθύνη του «πραγματικού» παραγωγού. Επιπλέον, ο καταναλωτής πρέπει να είναι ελεύθερος να ζητήσει την πλήρη αποκατάσταση της ζημίας από καθέναν εξ αυτών αδιακρίτως, δεδομένου ότι η ευθύνη τους είναι αλληλέγγυα. Η προστασία του καταναλωτή δεν θα ήταν επαρκής αν ο διανομέας μπορούσε να μπορούσε να «παραπέμψει» τον καταναλωτή στον παραγωγό, ο οποίος ενδέχεται να μην είναι γνωστός στον καταναλωτή. (πηγή curia.europa.eu/ photo: pixabay.com)

_____________

1 Οδηγία 85/374/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1985, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σε θέματα ευθύνης λόγω ελαττωματικών προϊόντων. Η οδηγία καθιστά τον παραγωγό υπεύθυνο για τις ζημίες που προκαλούνται από ελαττωματικά προϊόντα. Ο όρος «παραγωγός» δηλώνει τον κατασκευαστή ενός τελικού προϊόντος ή ενός συστατικού, καθώς και τον παραγωγό μιας πρώτης ύλης. Επιπλέον, ο όρος περιλαμβάνει «κάθε πρόσωπο που εμφανίζεται ως παραγωγός», επιθέτοντας την επωνυμία, το σήμα ή κάθε άλλο διακριτικό σημείο του στο προϊόν

Σχόλια

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Μισθώσεις: Η μονομερής εγκατάλειψη του μισθίου χωρίς καταγγελία και παράδοση των κλειδιών δεν επιφέρει λύση της μίσθωσης. Υποχρέωση καταβολής των μισθωμάτων έστω κι αν δεν γίνεται χρήση του μισθίου