του Γιώργου Καζολέα, Δικηγόρου
Στο άρθρο 73 του Εισαγωγικού Νόμου του Κώδικα Πολιτικής
Δικονομίας ρυθμίζεται η αγωγή κακοδικίας κατά δικηγόρου, συμβολαιογράφου,
άμισθου υποθηκοφύλακα, διαιτητή, δικαστικού γραμματέα και δικαστικού επιμελητή.
Η αγωγή υπάγεται στο κατά τόπον αρμόδιο, κατά τις διατάξεις
του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, πολυμελές πρωτοδικείο που δικάζει κατά την
τακτική διαδικασία.
Σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη, η αγωγή, που συντάσσεται
σύμφωνα με τα άρθρα 118 και 216 εδάφιο 1 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,
πρέπει:
α) να περιέχει όλους τους λόγους, στους οποίους ο ενάγων
στηρίζει την αγωγή κακοδικίας, και
β) να αναγράφει με ακρίβεια όλα τα αποδεικτικά μέσα που
επικαλείται για να αποδείξει τους λόγους, διαφορετικά επέρχεται ακυρότητα.
Στη αγωγή επισυνάπτονται:
α) τα αποδεικτικά έγγραφα που ο ενάγων επικαλείται για να
υποστηρίξει τους λόγους της αγωγής, σε πρωτότυπα η επικυρωμένα αντίγραφα,
β) ειδικό πληρεξούσιο στον δικηγόρο που υπογράφει την αγωγή,
αλλιώς είναι απαράδεκτη.
Η αγωγή κακοδικίας πρέπει να στήρίζεται σε δόλο ή βαριά
αμέλεια ή αρνησιδικία και ο ενάγων να ζημιώθηκε από τέτοιες πράξεις ή παραλείψεις.
Ο χρόνος άσκησης της αγωγής κακοδικίας και το χρονικό σημείο
από το οποίο εκκινεί αυτός ο χρόνος έχουν αποτελέσει αντικείμενο αρκετών
αποφάσεων των δικαστηρίων.
Σύμφωνα με το άρθρο 73 του ΕισΝ ΚΠολΔ, δεν επιτρέπεται αγωγή
κακοδικίας όταν περάσουν έξι μήνες από την πράξη ή παράλειψη που επικαλείται ο
ενάγων. Ωστόσο, σύμφωνα με τη νομολογία, η 6μηνη προθεσμία για την άσκηση
της αγωγής κακοδικίας αποτελεί υπέρμετρο περιορισμό, στο σημείο που τοποθετεί
την έναρξή της στο χρόνο της ζημιογόνου συμπεριφοράς του δικηγόρου και όχι στο
χρόνο γνώσεως από τον εντολέα, με αποτέλεσμα, στις περισσότερες περιπτώσεις, να
επέρχεται απόσβεση του δικαιώματος, πολύ πριν λάβει γνώση ο εντολέας, που
ζημιώθηκε. Ο περιορισμός αυτός, καθόσον συναρτάται με τον χρόνο της ζημιογόνου
συμπεριφοράς, δεν είναι αναγκαίος, ούτε πρόσφορος για την απονομή της
δικαιοσύνης, σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές, τις κρατούσες αντιλήψεις
και την ιδιαίτερη φύση του προστατευόμενου ουσιαστικού δικαιώματος.
Το Κεφάλαιο Θ του Κώδικα Δικηγόρων (ν.4194/2013) (Κ.Δ.), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, ρυθμίζει
την αγωγή κακοδικίας κατά δικηγόρων. Σύμφωνα με το άρθρο 160 παρ.1 του Κ.Δ., ο
δικηγόρος, ο οποίος με πράξη, ενέργεια ή παράλειψή του προκάλεσε ζημία στον
εντολέα του παράνομα, από δόλο ή βαριά αμέλεια, έχει υποχρέωση να τον
αποζημιώσει.
Στο άρθρο 161 ορίζεται ότι αξιώσεις αποζημίωσης κατά
δικηγόρου παραγράφονται μετά από τρία (3) έτη από την πράξη, ενέργεια ή παράλειψη
που επικαλείται ο ενάγων. Στην παράγραφο 2 του άρθρου, ορίζεται ότι η παραγραφή
των αξιώσεων του προηγούμενου άρθρου αναστέλλεται ή διακόπτεται για όσο χρόνο
προβλέπεται στα άρθρα 255 επ. και 260 του Αστικού Κώδικα.(αναστολή &
διακοπή παραγραφής).
Ο Κώδικας Δικηγόρων, ρυθμίζοντας μεγαλύτερο χρόνο παραγραφής
(3 έτη) για την αγωγή κακοδικίας κατά δικηγόρου, διαφοροποιείται από το άρθρο
73 του ΕισΝ ΚΠολΔ που καθορίζει τον χρόνο αυτό στους 6 μήνες. Ως ειδικότερο
νομοθέτημα που ρυθμίζει τη λειτουργία μόνο του δικηγορικού λειτουργήματος, η διάταξη
για το χρόνο παραγραφής της αγωγής κακοδικίας υπερισχύει της αντίστοιχης του
ΕισΝ ΚΠολΔ.
Ενόψει των ανωτέρω, η αγωγή κακοδικίας κατά δικηγόρου
παραγράφεται τρία (3) χρόνια από την πράξη ή παράλειψη του δικηγόρου και αφετηρία
για την έναρξη της εν λόγω αποκλειστικής προθεσμίας αποτελεί ο χρόνος κατά τον
οποίον ο εντολέας έλαβε γνώση της παράνομης πράξης ή παράλειψης του δικηγόρου και όχι ο χρόνος της πράξης ή παράλειψης.
Σχόλια