Δεν χάνεται η ρύθμιση των 100 δόσεων σε περίπτωση μη καταβολής ασφαλιστικών οφειλών που δεν αποτελούν τρέχουσες εισφορές (εγκύκλιος)

Εγκύκλιο (αρ.πρωτ.436/26/02/2016) με θέμα «οδηγίες για την ορθή εφαρμογή διατάξεων που αφορούν ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης» εξέδωσε το Υπουργείο Εργασίας: «Με σκοπό την ορθή εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 4321/2015, που αφορούν σε ρυθμίσεις

ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης που τελούν υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Ασφάλισης σας εφιστούμε την προσοχή στα εξής:

Στην παράγραφο 1 του άρθρου 28 του ως άνω νόμου, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 παρ. 1 του ν. 4324/2015, προβλέφθηκε η δυνατότητα ρύθμισης του συνόλου των ασφαλιστικών οφειλών προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, πλην ΝΑΤ, οι οποίες είχαν καταστεί ληξιπρόθεσμες μέχρι 1-4-2015. Πράγματι, ο νομοθέτης, αναγνωρίζοντας την ανάγκη διευθέτησης συσσωρευμένων οφειλών προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, στο πλαίσιο επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας, θέσπισε ένα μέτρο, το οποίο είχε μεν περιορισμένη χρονική ισχύ, περιελάμβανε, όμως, το σύνολο των ασφαλιστικών οφειλών προς τους ΦΚΑ. Ως προϋπόθεση για την υπαγωγή στην οικεία ρύθμιση προβλέφθηκε η καταβολή των τρεχουσών εισφορών.

Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 13α και 13β του ιδίου ως άνω άρθρου, επαναλαμβάνεται κατά όμοιο τρόπο, ως νόμιμος λόγος απώλειας της ρύθμισης, τόσο για οφειλέτες του ΟΑΕΕ και του ΕΤΑΑ, όσο και των λοιπών φορέων αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Ασφάλισης (πλην ΝΑΤ), η μη καταβολή τρεχουσών εισφορών. Από την ως άνω διατύπωση καθίσταται σαφές ότι η σχετική ρύθμιση δεν απόλλυται σε περίπτωση μη καταβολής άλλων, πλην των τρεχουσών εισφορών, ασφαλιστικών οφειλών που προέκυψαν μετά την υπαγωγή σε αυτήν, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην περίπτωση των επιβληθέντων προστίμων, καθώς τούτο αντίκειται στο γράμμα και το πνεύμα των εν λόγω διατάξεων. 

Επομένως, σε περιπτώσεις που υφίστανται ρυθμισμένες οφειλές του ν. 4321/2015, όπως ισχύει, οι οποίες καταβάλλονται σύμφωνα με τα οριζόμενα στις οικείες διατάξεις, στη συνέχεια δε προκύψουν άλλες ασφαλιστικές οφειλές που δεν σχετίζονται με τρέχουσες εισφορές, οι τελευταίες δύνανται να υπαχθούν αυτοτελώς στις σχετικές πάγιες ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών (ν. 4152/2013), ενώ δεν θίγονται οι λοιπές ρυθμισμένες οφειλές. 

Κατόπιν τούτων, όσοι οφειλέτες έχουν απωλέσει τη ρύθμιση του ν. 4321/2015, όπως ισχύει, για λόγους που σχετίζονται με τα ανωτέρω, ήτοι λόγω μη καταβολής ασφαλιστικών οφειλών που δεν αποτελούν τρέχουσες εισφορές, και εφόσον πληρούν και τις λοιπές προϋποθέσεις του ως άνω νόμου, δεν θεωρούνται έκπτωτοι και δύνανται να τη συνεχίσουν, εφόσον καταβάλλουν τις δόσεις που θα έπρεπε να είχαν καταβληθεί αν αυτή δεν είχε απωλεσθεί. Με ευθύνη των αρμόδιων φορέων ή υπηρεσιών τους δύναται να εξειδικεύεται η εφαρμογή της παρούσης σε κάθε ασφαλιστικό οργανισμό και να επιλύονται τυχόν θέματα για την υλοποίησή τους». (taxheaven.gr)