Μισθώσεις: Ζημία εκμισθωτή όταν μετά την έξωση του μισθωτή, αυτός αρνείται να απομακρύνει τα πράγματά του από το μίσθιο

Tου Γιώργου Καζολέα, Δικηγόρου

Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της έξωσης ο εκμισθωτής έρχεται συχνά αντιμέτωπος με το πρόβλημα της εγκατάλειψης κινητών πραγμάτων (που δεν αποτέλεσαν αντικείμενο εκτέλεσης) στο ακίνητό του από τον αποβληθέντα μισθωτή. Αυτό συμβαίνει κυρίως στις εμπορικές μισθώσεις, όπου εγκαταλείπεται εξοπλισμός του καταστήματος, αλλά και στις μισθώσεις κατοικίας, όπου ο προηγούμενος μισθωτής αδιαφορεί για την τύχη αντικειμένων που υπήρχαν στην μισθωμένη κατοικία. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο εκμισθωτής υφίσταται ζημία καθώς δεν μπορεί να εκμισθώσει το ακίνητο του σε νέο μισθωτή και έχει το δικαίωμα να ζητήσει από το δικαστήριο αποζημίωση τόσο για τη θετική ζημία όσο και για το διαφυγόν κέρδος.

Ειδικότερα, κατά το άρθρο 599 παρ. 1 ΑΚ, ο μισθωτής κατά τη λήξη της μίσθωσης έχει υποχρέωση να αποδώσει το μίσθιο στην κατάσταση που το παρέλαβε, ενώ κατά το άρθρο 601 ΑΚ ο μισθωτής για όσο χρόνο παρακρατεί το μίσθιο μετά τη λήξη της μισθώσεως οφείλει ως αποζημίωση το συμφωνημένο μίσθωμα, χωρίς αυτό να αποκλείει δικαίωμα του εκμισθωτή να απαιτήσει και άλλη περαιτέρω ζημία, κατά τις γενικές διατάξεις περί υπερημερίας του οφειλέτη (άρθρα 343 επ. ΑΚ) και των θετικών παραβάσεων της συμβάσεως (άρθρα 343 επ., 335 ΑΚ), έχει δε ως προϋπόθεση το πταίσμα του μισθωτή (άρθρ. 342 επ., 335 ΑΚ), την ανυπαρξία του οποίου οφείλει να επικαλεσθεί και να αποδείξει αυτός. Τέτοια ζημία, ως μετενέργεια της μισθωτικής συμβάσεως, προκαλείται και όταν, μετά την εκτέλεση της εξωστικής απόφασης και την αποβολή του μισθωτή, αυτός αρνείται να απομακρύνει τα κινητά πράγματα που υπάρχουν στο μίσθιο και δεν αποτέλεσαν αντικείμενο της αναγκαστικής εκτέλεσης, κατά το άρθρο 943 ΚΠολΔ, για τα οποία ορίστηκε μεσεγγυούχος και παρέμειναν εκτός τούτου, εξαιτίας της παραμονής των οποίων είναι αδύνατη η εκμίσθωση του μισθίου σε άλλον. Αποκαθίσταται δε στην περίπτωση αυτή τόσο η θετική ζημία, όσο και το διαφυγόν κέρδος του εκμισθωτή, το οποίο θα αποκόμιζε με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, αν ο μισθωτής απομάκρυνε τα κινητά πράγματα από το μίσθιο (ΑΠ 117/2015).