Στον κοινό τραπεζικό λογαριασμό για την εγγραφή τρίτου
προσώπου ως συνδικαιούχου, απαιτείται η συναίνεση όλων των άλλων συνδικαιούχων,
που παρέχεται κατά την διαδικασία που προβλέπει η τράπεζα. Σύμφωνα με την
απόφαση του Αρείου Πάγου 1096/2014 «κατά την έννοια των άρθρων 1,2 και 3 του Ν.
5638/1932 "περί καταθέσεως εις κοινόν λογαριασμόν" όπως το άρθρο 1
αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 του Ν.Δ 851/1981, χρηματική κατάθεση σε ανοικτό
λογαριασμό στο όνομα δύο ή περισσοτέρων μαζί είναι, σύμφωνα με την έννοια του
νόμου αυτού, εκείνη που περιέχει τον όρο ότι από το λογαριασμό της καταθέσεως
αυτής μπορεί να κάνει χρήση εν όλω ή εν μέρει, χωρίς τη σύμπραξη των άλλων,
είτε ένας είτε μερικοί είτε και όλοι οι δικαιούχοι.
Από τον συνδυασμό των διατάξεων αυτών
προκύπτει ότι, από την κατάθεση των χρημάτων σε κοινό λογαριασμό, καθένας από
τους αναφερομένους σ' αυτόν αποκτά δικαίωμα έναντι της τραπέζης για την απόδοση
και ολοκλήρου της ποσότητος των χρημάτων, χωρίς τη σύμπραξη των άλλων, δεν έχει
όμως το δικαίωμα μόνος, να εγγράψει στον κοινό λογαριασμό τρίτο πρόσωπο ως
συνδικαιούχο, χωρίς τη συναίνεση των λοιπών συνδικαιούχων, διότι άλλως
καταστρατηγούνται τα δικαιώματά των, δεδομένου ότι ο συνδικαιούχος κοινού
λογαριασμού έχει ίδιο και αυτοτελές δικαίωμα στο χρηματικό ποσό της καταθέσεως
που μόνο με τη θέληση του μπορεί να χάσει, με την είσοδο δε, εν αγνοία του, και
άλλου συνδικαιούχου μειώνεται χωρίς την συναίνεσή του το ποσοστό της συμμετοχής
τον στο χρηματικό ποσό του κοινού λογαριασμού με βάση την εσωτερική σχέση.
(Α.Π. 712/2009, 1257/2010)… Όπως ήδη αποδείχθηκε, η ενάγουσα δεν κατέστη
νομίμως συνδικαιούχος του κοινού λογαριασμού αφού έλλειπε η αντίστοιχη δήλωση -
συναίνεση της τρίτης εναγομένης συνδικαιούχου, κατά τα λεπτομερώς
προαναφερθέντα. Με τα δεδομένα αυτά, η κρινομένη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως
αβάσιμη κατ' ουσίαν ..." Με τις παραδοχές του αυτές το Εφετείο, διέλαβε
στην απόφασή του σαφείς, επαρκείς και χωρίς αντιφάσεις, λογικά κενά ή
ενδοιαστικές κρίσεις, αιτιολογίες που καθιστούν εφικτό τον αναιρετικό έλεγχο ως
προς την ορθή ή μη εφαρμογή των, στην αρχή της παρούσης, παρατιθεμένων
ουσιαστικού δικαίου διατάξεων. Συγκεκριμένα, στην εν λόγω απόφαση
προσδιορίζονται με επάρκεια και σαφήνεια οι λόγοι που οδήγησαν στην απόρριψη,
κατ' εφαρμογήν των προειρημένων διατάξεων, της ενδίκου αγωγής, συνιστάμενοι
ειδικότερα στο ότι η ενάγουσα δεν κατέστη κατά νόμιμο τρόπο συνδικαιούχος του
επίμαχου κοινού τραπεζικού λογαριασμού, διότι ούτε συμμετείχε εξ αρχής στην
δημιουργία του, ούτε η εκ των υστερων είσοδος της σ' αυτόν υπήρξε νόμιμη, αφού
έγινε χωρίς την γνώση, την εντολή ή την συναίνεση της τρίτης αρχικής
συνδικαιούχου του λογαριασμού..."
Σχόλια