του Γιώργου Καζολέα, δικηγόρου
Η πρωτόγνωρη κατάσταση που δημιούργησε η πανδημία σε
παγκόσμια κλίμακα τους τελευταίους 16 μήνες, απελευθέρωσε και αποκάλυψε
αρνητικά, επιθετικά και βίαια συναισθήματα με θύμα τα θεμελιώδη ανθρώπινα
δικαιώματα.
Στο θέμα των διακρίσεων, καλλιεργήθηκε το έδαφος για
διχόνοιες , κατηγοριοποιήσεις και ρητορική μίσους με διαχωρισμούς, αντιθέσεις
και λεκτικές συγκρούσεις μεταξύ αρνητών και μη, εμβολιασμένων και μη κ.ο.κ. Με
ευθύνη και των εθνικών κυβερνήσεων σε πολλές περιπτώσεις κρατών, ήδη
εξελίσσεται ένας νεοπαγής στιγματισμός όσων δεν επιθυμούν τον εμβολιασμό, με
παράλληλο, μη συνταγματικά ανεκτό, περιορισμό των ατομικών ελευθεριών τους.
Επίσης μειονότητες, όπως οι μετανάστες και οι Ρομά,
στιγματίστηκαν και κατακρίθηκαν ως δήθεν μεταδότες του ιού λόγω μη τήρησης
κανόνων υγιεινής. Τα συμπεράσματα αυτά διαπιστώνονται και από τον Οργανισμό
Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος προτρέπει τις χώρες της
ΕΕ να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την καταπολέμηση του ρατσισμού μέσω
εθνικών σχεδίων δράσης, να τιμωρήσουν το έγκλημα μίσους, να υποστηρίξουν τα
θύματα και να αντιμετωπίσουν τις διακρίσεις εθνοτικού προφίλ.
Τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν παγκοσμίως
κατακόρυφα κατά τους μήνες της πανδημίας με θύματα κυρίως τις γυναίκες και τα παιδιά.
Η παραμονή στο σπίτι σε συνδυασμό με την αρνητική επίδραση των περιοριστικών
μέτρων στην ανθρώπινη ψυχολογία, οδήγησε σε αύξηση των κρουσμάτων βίας εντός
της οικογένειας, βία που στις περισσότερες περιπτώσεις αποσιωπήθηκε και αυτή
εντός των τειχών. Η παιδική κακοποίηση αυξήθηκε επίσης κατά τη διάρκεια των
lockdown.
Επιπλέον, η πανδημία επιδείνωσε και άλλες μορφές βίας κατά
των γυναικών, όπως η βία κατά των γυναικών που εργάζονται στον τομέα της
υγειονομικής περίθαλψης, των μεταναστριών και των οικιακών βοηθών.
Πολλά παιδιά υπέφεραν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ιδίως
εκείνα που προέρχονται από οικονομικά ή κοινωνικά μειονεκτικά
περιβάλλοντα. Η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση ήταν δύσκολη χωρίς πρόσβαση ή
μειωμένη πρόσβαση στο Διαδίκτυο ή υπολογιστές.
Oι εργαζόμενοι επιβαρύνθηκαν επίσης κατά τη διάρκεια των
περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας και αντίστοιχα
επωφελείται η εργοδοτική πλευρά. Η εξαιρετική και έκτακτη κατάσταση στον
εργασιακό τομέα απέκτησε χαρακτηριστικά μονιμότητας, η τηλεργασία θεσμοθετήθηκε
και οι υπάλληλοι εργάζονται τελικά χωρίς ωράριο και χωρίς ή με περιορισμένο
δικαίωμα αποσύνδεσης.
Περαιτέρω, η οικονομική κρίση του κορωνοϊού χρησιμοποιείται
από τους εργοδότες ως βολικό πρόσχημα για απολύσεις και μειώσεις μισθών, ενώ
παρατηρούνται περιπτώσεις που ο εμβολιασμός χρησιμοποιείται ως προσόν πρόσληψης
και ο μη εμβολιασμός ως λόγος απόλυσης ή δυσμένειας.
Οι παραπάνω συμπεριφορές που ολοένα και τείνουν να
αποκτήσουν χαρακτηριστικά γενίκευσης στην πλειοψηφία των πτυχών της ανθρώπινης
δραστηριότητας είναι απολύτως αντίθετες στις θεμελιώδεις αρχές της ισότητας ,
της απαγόρευσης των διακρίσεων, της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των
προσωπικών δεδομένων καθώς και της προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών.
* ο Γιώργος Καζολέας είναι δικηγόρος LL.M. (Εμπορικού Δικαίου) στην Κύπρο και στην Ελλάδα
Σχόλια