Σε δύο περιπτώσεις αναστολής κατάσχεσης ακινήτου για χρέη προς
το Δήμο Αθηναίων στην πρώτη και στα χέρια Τραπεζών για οφειλές ασφαλιστικών
εισφορών στη δεύτερη, αποφάνθηκε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών. Ειδικότερα:
ΔΠρΑθ 379/2016: Το Δικαστήριο έκανε δεκτή την υπό κρίση
αίτηση και ανέστειλε έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης Δικαστικής Επιμελήτριας του
Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία κατασχέθηκε ακίνητο του αιτούντος, για χρέη
του προς το Δήμο Αθηναίων, ύψους 8.340,00 ευρώ. Αφού συνεκτιμήθηκε αφενός ότι,
η οφειλή του αιτούντος προς τον καθού η αίτηση Δήμο δεν ελέγχεται ως ιδιαιτέρως
υψηλή και αφετέρου η οικονομική κατάσταση του αιτούντος,
ήτοι το γεγονός ότι
εμφανίζει ζημίες
κατά τα οικονομικά έτη 2013 και 2014, το
κατασχεθέν ακίνητο αποτελεί την κατοικία του και περαιτέρω τα σοβαρά προβλήματα
υγείας που αντιμετωπίζει, το Δικαστήριο έκρινε ότι, από την άμεση εκτέλεση της
προσβαλλομένης εκθέσεως αναγκαστικής κατάσχεσης, ο αιτών θα υποστεί
ανεπανόρθωτη βλάβη σε περίπτωση ευδοκίμησης της ανακοπής του και συνεπώς
συντρέχει λόγος χορήγησης της αιτούμενης αναστολής.
ΔΠρΑΘ 1846/2015: Αίτηση αναστολής - Κατάσχεση
απαιτήσεων στα χέρια τραπεζών - Οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές - Ευθύνη
νόμιμου εκπροσώπου εταιρείας - Διορισμός προσωρινού Δ.Σ. με δικαστική απόφαση -
Προδήλως βάσιμο ανακοπής -. Από την έναρξη ισχύος της διάταξης του άρθ. 69 παρ.
2 του ν. 2676/1999 (δηλαδή από 5-1-1999), πρόσωπο, το οποίο όχι μόνο κατά το
χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσης, αλλά και κατά το χρόνο λειτουργίας, ημεδαπών
ανώνυμων εταιριών ή συνεταιρισμών, έχει την ιδιότητα του διευθυντή, διαχειριστή
ή διευθύνοντος συμβούλου, ευθύνεται προσωπικώς και αλληλεγγύως για την πληρωμή
των κατά το χρόνο αυτό οφειλόμενων από το νομικό πρόσωπο προς το
Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. ασφαλιστικών εισφορών, τόσο αυτών που ανέλαβε όσο και αυτών που
δημιούργησε κατά τη διάρκεια της θητείας του, αδιαφόρως του χρόνου, στον οποίο
ανάγονται οι εισφορές αυτές, καθώς και του χρόνου βεβαίωσης τους. Οι ανωτέρω
διατάξεις όμως, περί ευθύνης των νόμιμων εκπροσώπων, οι οποίες ως εκ της φύσης
τους είναι στενώς ερμηνευτέες, δεν έχουν εφαρμογή προκειμένου περί προσωρινής
διοίκησης, διορισθείσης με δικαστική απόφαση κατά το άρθρο 69 του Α.Κ. Στην
προκειμένη περίπτωση έγινε δεκτή αίτηση αναστολής διότι κρίθηκε ότι η ασκηθείσα
ανακοπή είναι προδήλως βάσιμη, καθόσον ο αιτών μετείχε στο προσωρινό Δ.Σ. της
εταιρίας διορισμένος με δικαστική απόφαση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και
προς εκτέλεση του διατακτικού της ανωτέρω απόφασης και συνεπώς δεν είναι νομικά
υπόχρεος, ατομικά, για την καταβολή των ένδικων χρεών της εταιρίας προς το
Ι.Κ.Α. οποιασδήποτε χρονικής περιόδου.
Σχόλια