Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΖΟΛΕΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

O Γιώργος Καζολέας είναι Δικηγόρος στην Κύπρο και στην Ελλάδα, μέλος του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου και του Δικηγορικού Συλλόγου Λευκωσίας καθώς και του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών και Πιστοποιημένος Διαμεσολαβητής, εγγεγραμμένος στο Μητρώο Διαμεσολαβητών του Υπουργείου Δικαιοσύνης & Δημόσιας Τάξης της Κύπρου. Με εμπειρία στη μάχιμη δικηγορία από το 2005, παρέχει  δικαστικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες στους τομείς του Αστικού και Διοικητικού Δικαίου. Ειδικεύεται κυρίως σε υποθέσεις Εμπορικού και Τραπεζικού Δικαίου, Δικαίου Προστασίας των Καταναλωτών, Δικαίου Συμβάσεων, Δικαίου Αναγκαστικής Εκτέλεσης, Δημοσιοϋπαλληλικού, Κοινωνικοασφαλιστικού, Δημόσιους Διαγωνισμούς και Μεταναστευτικού Δικαίου, καθώς επίσης και στο Δίκαιο των Ακινήτων, Δίκαιο Μισθώσεων, Δίκαιο του Διαδικτύου, Δίκαιο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Δίκαιο Σημάτων και Ιατρικό Δίκαιο. Μιλάει άπταιστα Αγγλικά και Γερμανικά. Από το 2005 στην Ελλάδα και από το 2016 και στην Κύπρο ο Γιώργος Καζολέα...

Παραβίαση του δικαιώματος επικοινωνίας πατέρα με τα παιδιά του. Καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Ακόμα ένα πλήγμα για τον τρόπο λειτουργίας της ελληνικής δικαιοσύνης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ), που καταδίκασε και πάλι την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ (Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) στην υπόθεση F. v. Greece (Aπόφαση της 16ης Ιουνίου, αρ. 74758/11). Η υπόθεση αφορούσε την δυσχέρεια που έφτασε ως και την πλήρη αδυναμία για τον προσφεύγοντα, πατέρα δύο παιδιών, που είναι Έλληνας υπήκοος και διαμένει στον Πειραιά, να έχει επικοινωνία με τα παιδιά του, παρά τη δικαστική απόφαση
που του παραχωρούσε το σχετικό δικαίωμα.
Τον Ιούλιο του 2001 ο προσφεύγων παντρεύτηκε την Ι.Π., με την οποία απέκτησαν δύο δίδυμα τέκνα το Δεκέμβριο του 2006. Ωστόσο η σχέση τους επιδεινώθηκε, γιατί, όπως ισχυρίζεται ο προσφεύγων, η σύζυγός του έγινε μέλος μιας θρησκευτικής οργάνωσης και απέκτησε στενή σχέση με έναν από τους ηγέτες της οργάνωσης αυτής.
Στις 25 Ιανουαρίου 2010, η σύζυγος ζήτησε από τα δικαστήρια να αναλάβει εκείνη την επιμέλεια των παιδιών, να εγκαταλείψει ο προσφεύγων τη συζυγική εστία και να αναλάβει τα έξοδα διατροφής. Όντως με δικαστική απόφαση στις 9 Ιουνίου 2010 ο προσφεύγων διατάχθηκε να φύγει από το σπίτι και να πληρώνει διατροφή της συζύγου και των τέκνων του. Επίσης προέβλεπε πρόγραμμα επικοινωνίας με τα παιδιά του. Στις 11 Οκτωβρίου 2010 η σύζυγος ζήτησε από το δικαστήριο να απαγορεύσει πλήρως στον προσφεύγοντα την επικοινωνία με τα παιδιά του. Ο προσφεύγων ζήτησε από το ίδιο δικαστήριο την επιμέλεια των τέκνων επικαλούμενος μεταξύ άλλων ευθύνη της συζύγου του, αναφορικά με το δικαίωμα επικοινωνίας. 
Στην απόφαση της 14ης Φεβρουαρίου 2011, το δικαστήριο εξέδωσε προσωρινή απόφαση με ανάθεση επιμέλειας στη σύζυγο και δικαίωμα επικοινωνίας στο σύζυγο.
Το δικαστήριο έκρινε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος ότι η σύζυγός του είχε διαταραγμένη προσωπικότητα, σημειώνοντας ότι εκείνη δεν συμμορφώθηκε με τη δικαστική απόφαση. Το Μάρτιο του 2011 ο προσφεύγων ενημέρωσε τον Εισαγγελέα Αθηνών που είναι αρμόδιος για υποθέσεις ανηλίκων ώστε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας των παιδιών του και της σχέσης του με αυτά. Ο εισαγγελέας διέταξε έρευνα. Στις 7 Σεπτεμβρίου 2011, ο προσφεύγων έστειλε επιστολή στον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου παραπονούμενος για την έλλειψη οποιασδήποτε ενέργειας από τον Εισαγγελέα ανηλίκων, ισχυριζόμενος ότι αυτός δεν επιλήφθηκε βάσει της επιστολής που του έστειλε και ότι δεν έχει δει τα παιδιά του από τις 30 Ιουνίου 2011, κατηγορώντας μάλιστα τη μητέρα τους ότι τα έστρεψε εναντίον του.
Επικαλούμενος ειδικότερα το άρθρο 8 (Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το κράτος δεν εξασφάλισε την αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας με τα παιδιά του, δεν εφάρμοσε την απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου που όριζε πρόγραμμα επικοινωνίας και ότι δεν υπήρχε δυνατότητα άσκησης αποτελεσματικού ένδικου μέσου κατά της ανεπαρκούς προστασίας του δικαιώματός του.
Το δικαστήριο δέχτηκε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος για παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ και του επιδίκασε ως εύλογη ικανοποίηση ποσό 7.000 ευρώ.
(http://hudoc.echr.coe.int/ LEGALNEWS24.GR)

Σχόλια

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Μισθώσεις: Η μονομερής εγκατάλειψη του μισθίου χωρίς καταγγελία και παράδοση των κλειδιών δεν επιφέρει λύση της μίσθωσης. Υποχρέωση καταβολής των μισθωμάτων έστω κι αν δεν γίνεται χρήση του μισθίου