Το Εφετείο Πειραιά με την πρόσφατη απόφασή του (259/2016)
έκρινε ότι υπάρχει προσβολή προσωπικότητας και επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση
για ηθική βλάβη 10.000 ευρώ σε βάρος εκείνου
ο οποίος, γνωστοποίησε τηλεφωνικά στην υποψήφια σύζυγό του το πρωί της ημέρας
τέλεσης του γάμου την άρνησή του για το γάμο και η οποία ευρισκόταν ήδη σε κατάσταση
προχωρημένης εγκυμοσύνης, διέκοψε τη συμβίωσή του μαζί της και την εγκατέλειψε,
χωρίς να ενδιαφερθεί για την πορεία της εγκυμοσύνης της και για τον τοκετό.
Σύμφωνα με την απόφαση «οι διάδικοι γνωρίστηκαν στις
30-11-2006, στα πλαίσια εορταστικής εκδήλωσης κοινού τους φίλου. Η ενάγουσα διήνυε το
37ο έτος της ηλικίας της και δεν είχε δική της οικογένεια, ο δε εναγόμενος ήταν
29 ετών και είχε ένα ανήλικο τέκνο, 3 ετών, από εκτός γάμου σχέση του με άλλη
γυναίκα. Οι διάδικοι, μετά την γνωριμία τους συνήψαν ερωτική σχέση, αποτέλεσμα
της οποίας ήταν η διαπιστωθείσα, στις αρχές Φεβρουαρίου του έτους 2007,
εγκυμοσύνη της. Ακολούθως ο εναγόμενος, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του στην
τέλεση ενός γάμου, λόγω του ότι γνώριζε ελάχιστα την ενάγουσα, εντούτοις
δέχτηκε να προχωρήσει στην τέλεσή του, λόγω της εγκυμοσύνης της. Για το λόγο
αυτό άρχισε και η συμβίωση των διαδίκων, ενώ ο γάμος τους ορίστηκε για τις
27-5-2007. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, κατά τη οργάνωση μιας μικρής γιορτής δύο
ημέρες πριν από την τέλεση του μυστηρίου και επ’ευκαιρία αυτού, ο
εναγόμενος δέχθηκε πληροφορίες και σχόλια για την ενάγουσα, οι οποίες του
δημιούργησαν εύλογες αμφιβολίες για την πατρότητα του κυοφορουμένου από
αυτήν τέκνου καθώς και για τη σκοπιμότητα της τέλεσης του γάμου, ενόψει των
νέων δεδομένων.
Πρέπει δε να αναφερθεί, ότι μεταξύ των ατόμων που είχε
καλέσει η ενάγουσα στο γάμο της, ήταν ένας άνδρας με τον οποίο διατηρούσε
σχέσεις (είχε συνάψει αρραβώνα στο παρελθόν), ο οποίος μάλιστα «…μπαινόβγαινε
στο σπίτι…», όπως η ίδια κατέθεσε στο παρόν Δικαστήριο, παρότι γνώριζε ότι ο
εναγόμενος ήταν αντίθετος στο να διατηρεί επαφές μαζί του. Μετά δε από μία
σύντομη συνομιλία που είχε ο εναγόμενος με την ενάγουσα, για το θέμα αυτό,
αποφάσισε να μην προχωρήσει στην τέλεση του μυστηρίου, γεγονός που γνωστοποίησε
τηλεφωνικώς στην ενάγουσα, το πρωί της ημέρας τέλεσης του γάμου, δηλαδή στις
27-5-2007.
Το γεγονός αυτό υπήρξε ιδιαιτέρως σκληρό για την ενάγουσα, η
οποία ευρισκόμενη σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης, είχε την επιπλέον
υποχρέωση να ενημερώσει το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον της (να σημειωθεί
ότι μεταξύ των καλεσμένων ήταν και στενοί συγγενείς της, κάτοικοι εξωτερικού,
οι οποίοι είχαν έλθει στη Ελλάδα) για την ξαφνική ματαίωση του γάμου της.
Έκτοτε δε, ο εναγόμενος διέκοψε τη συμβίωσή του με την ενάγουσα και την
εγκατέλειψε, χωρίς να ενδιαφερθεί για την πορεία της εγκυμοσύνης της και για
τον τοκετό, ο οποίος έλαβε χώρα στις 26-10-2007, ενώ, μερικούς μήνες αργότερα
έλαβε χώρα και η γέννηση ενός τρίτου τέκνου του εναγομένου, από τη γυναίκα με
την οποία είχε αποκτήσει το πρώτο τέκνο του. Γνώριζε δε, ότι η ενάγουσα δεν
εργαζόταν, δεν είχε οικονομικούς πόρους για να συντηρηθεί, ούτε ήταν δυνατόν να
εργασθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.
Επίσης, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα αναγκάσθηκε να προβεί
στην άσκηση αγωγής αναγνώρισης της πατρότητας του άρρενος τέκνου της, το οποίο,
τελικώς αναγνωρίσθηκε ως τέκνο του εναγομένου, μετά τη διεξαγωγή ιατρικής πραγ/νης,
δυνάμει της 4525/2012 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Ενόψει των ανωτέρω αποδειχθέντων, το Δικαστήριο κρίνει ότι η ενάγουσα υπέστη
από τη συμπεριφορά του εναγομένου ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας
πρέπει να της επιδικασθεί το ποσό των 8.000€. Το ποσό αυτό κρίνεται εύλογο,
ενόψει των προαναφερθεισών συνθηκών τελέσεως της αδικοπραξίας, της ηλικίας των
διαδίκων και της οικονομικής και κοινωνικής τους καταστάσεως…» (dsa.gr)
Σχόλια